خاطرات مزاحم در اختلال استرس پس از سانحه PTSD

“حافظه نفوذی” اصطلاح گسترده ای است که تجربیات مختلف به خاطر سپردن تروما در PTSD را پوشش می دهد. این شامل زمان های یادآوری ناخواسته و غیرقابل کنترل (خاطرات و افکار معمولی) و همچنین فلاش بک ها و کابوس ها

همه انواع خاطرات مزاحم به طور غیرارادی اتفاق می افتند. آنها معمولاً از نظر احساسی باردار و ناراحت کننده هستند زیرا مستقیماً با تجربه آسیب زا در ارتباط هستند. خاطرات سرزده می تواند فعال شود سیستم عصبی خودمختار شما، که شامل پاسخ “پرواز، جنگ، یا یخ زدن” شما می شود.

اگر این اتفاق بیفتد، همان واکنش های فیزیولوژیکی مرتبط با یک تهدید واقعی را تجربه خواهید کرد. برای مثال ممکن است متوجه افزایش تنفس، ضربان قلب و فشار خون خود شوید.

خاطرات مزاحم در PTSD چیزی بیش از یک خاطره گذرا هستند. آنها می توانند شامل تجربه مجدد آسیب روحی و جسمی باشند.

خاطرات مزاحم یکی از علائم اصلی PTSD است که برای دریافت تشخیص تحت معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR) ضروری است.

بر اساس معیارهای DSM-5-TR، تشخیص PTSD باید حداقل شامل یک علامت مزاحم حافظه باشد، مانند:

• خاطرات مکرر و ناراحت کننده تروما
• کابوس ها
• واکنش های تجزیه ای (فلش بک)
• پریشانی ذهنی و/یا جسمی در یادآوری تروما

به دلیل طیف وسیعی از تجارب مجدد در PTSD، شیوع دقیق خاطرات مزاحم مختلف مشخص نیست. فلاش بک ها و کابوس ها از جمله علائم مزاحم هستند که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته اند.

در مطالعه ۲۰۱۸ شامل ۱۶۶ نفر مبتلا به PTSD، ۴۹٪ از شرکت کنندگان فلاش بک های درد را تجربه کردند که شامل تجربه مجدد درد احساس شده در زمان تروما است.

در مطالعه ۲۰۲۳ شامل ۳۹۸ نفر مبتلا به PTSD یا PTSD پیچیده (CPTSD)، حدود ۹۲٪ از شرکت کنندگان کابوس های شبانه را گزارش کردند، اما کابوس ها بیشتر در CPTSD اتفاق می افتاد.

“CPTSD” یک اصطلاح بالینی است که برای توصیف PTSD با علائم شدید و پایدار استفاده می شود، CPTSD معمولاً با قرار گرفتن مکرر یا طولانی مدت در معرض تروما همراه است.

خاطرات مزاحم در PTSD رویدادهای حسی-ادراکی در نظر گرفته می شوند. آنها معمولا توسط یک یا چند حواس شما تحریک می شوند:

• منظره
• صدا
• ب
• طعم و مزه
• دست زدن به

با توجه به بررسی تحقیق ۲۰۱۹، خاطرات مزاحم در PTSD تمایل دارند با لحظاتی از شدت عاطفی در طول رویداد آسیب زا همراه باشند.

به عنوان مثال، اگر درگیر سیل بوده اید، شنیدن صدای هجوم آب ممکن است همان ترس شدیدی را ایجاد کند که در لحظه ای که سیل شما را احاطه کرده بود، احساس کردید.

محرک‌ها می‌توانند خاطرات مزاحم را طوری ایجاد کنند که انگار در «حالا» اتفاق می‌افتند. چیزی – یک محرک – در لحظه کنونی می تواند باعث شود که شما به طور غیرارادی بخشی از تجربه را به خاطر بیاورید.

برخی از کارشناسان بر این باورند که این محرک ها بخشی از یک پاسخ اغراق آمیز به خطر بالقوه است. از آنجایی که برای مثال صدای تند آب در گذشته منجر به خطری طاقت فرسا می شد، در زمان حال واکنش شدیدی ایجاد می کند.

فلاش بک ها نوعی حافظه مزاحم هستند، اما از خاطرات معمولی که مزاحم هستند، متمایز هستند.

فلاش‌بک‌ها در PTSD می‌توانند تجربه‌ای از جدایی باشند، که در آن ارتباط خود را با افکار فعلی و احساس خود از دست می‌دهید. برخلاف خاطرات معمولی، فلاش بک ها می توانند واقعیت شما را تحت الشعاع قرار دهند و به شما این احساس را بدهند که واقعاً به لحظه آسیب زا بازگشته اید.

خاطرات معمولی که در PTSD مزاحم هستند، مستلزم غوطه وری در زمان واقعی نیستند. آنها می توانند غیرقابل کنترل باشند و می توانند بر افکار شما مسلط شوند، اما درک شما از واقعیت را تغییر نمی دهند.

خاطرات مزاحم در PTSD می توانند مخرب و ناراحت کننده باشند، اما راه هایی برای کار کردن با این تجربیات وجود دارد.

خاطرات سرزده معمولی

خاطرات معمولی تحت لوای «افکار» قرار می‌گیرند، جریان ذهنی ایده‌های شما که از ادراک، یادآوری اطلاعات و بسیاری فرآیندهای ذهنی دیگر سرچشمه می‌گیرد.

مانند سایر افکار مزاحم، ممکن است بتوانید با خاطره‌ای که مزاحم است با موارد زیر کنار بیایید:

• اعتراف به اینکه حافظه در کنترل شما نیست و ناخواسته است
• اجازه دادن به خاطره بیاید و بدون تثبیت آن یا تلاش برای تجزیه و تحلیل آن (ذهن آگاهی)
• درک اینکه حافظه احتمالاً باز خواهد گشت
• ادامه دادن کاری که در زمان رخ دادن خاطره انجام می‌دادید، برای کمک به عبور از احساسات منفی

کابوس ها

با توجه به بررسی ۲۰۱۸، مدیریت کیفیت کلی خواب ممکن است به کاهش شدت کابوس های PTSD کمک کند.

عاداتی که خواب با کیفیت را افزایش می دهند عبارتند از:

• هر روز در یک ساعت مشخص به رختخواب رفتن و بیدار شدن
• انجام ورزش روزانه
• اتاق خواب خود را تا حد امکان خنک، تاریک و ساکت نگه دارید
• اجتناب از استفاده از دستگاه های دارای صفحه نمایش قبل از خواب
• محدود کردن چرت زدن در طول روز
• توسعه استراتژی های کاهش استرس

فلاش بک ها

مدیریت فلاش بک ها می تواند چالش برانگیز باشد. ممکن است فوراً متوجه نشوید که در حال داشتن یک فلاش بک هستید – ممکن است در لحظه بسیار واقعی به نظر برسد.

به محض اینکه متوجه شدید فلش بک در حال وقوع است، می توانید:

• روی کنترل تنفس خود تمرکز کنید
• به خود یادآوری کنید که این یک فلش بک است
• با تمرکز بر محیط خود، مانند نامگذاری رنگ اشیایی که می بینید، خود را ثابت کنید
• به دنبال منبع راحتی دلخواه خود باشید، مانند یک پتوی گرم یا در آغوش گرفتن یکی از عزیزان

برای بعضی از مردم علائم PTSD به تدریج در طول زمان بهبود می یابد. برای دیگران، مدیریت PTSD و خاطرات مزاحم نیاز به درمان حرفه ای با روان درمانی، دارو یا هر دو دارد.

درمان شناختی رفتاری چارچوبی است که به طور منظم برای درمان PTSD استفاده می شود. می تواند شامل رویکردهایی مانند:

• درمان مواجهه طولانی مدت
• پردازش مجدد شناختی
• درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما

همه این روش‌ها به شما کمک می‌کنند تا با احساسات و افکار ناراحت‌کننده‌ای که می‌توانند منجر به علائم PTSD شوند، کار کنید.

داروهایی مانند داروهایی که خواب را بهبود می بخشند یا اضطراب را کاهش می دهند نیز ممکن است بخشی از برنامه درمانی شما باشند.

خاطرات مزاحم در PTSD تجربیاتی غیرارادی، غیرقابل کنترل و ناراحت کننده از یادآوری تروما هستند. آنها حسی از تجربه مجدد ایجاد می کنند و می توانند به شکل خاطرات معمولی، فلاش بک یا کابوس باشند.

همچنین به عنوان علائم نفوذ شناخته می شود، خاطرات مزاحم یکی از ویژگی های اصلی PTSD است. برای دریافت تشخیص تحت معیارهای DSM-5-TR، باید حداقل یک شکل از حافظه نفوذی را تجربه کنید.

درمان PTSD از طریق روان درمانی، دارو یا ترکیبی از این دو ممکن است علائم مزاحم شما را بهبود بخشد.
لینک منبع